Działanie każdego komputera jest dość złożone. Wnętrze każdego
komputera wygląda bardzo podobnie. Można w nim wyróżnić poszczególne typowe
grupy elementów. Przede wszystkim dostrzegamy płytę główną i na niej
usytuowany procesor, następnie zasilacz, napędy dyskietek czy też CD-ROM,
moduły pamięci. Większość składników komputera instalowana jest na płycie
głównej według określonych standardów co daje nam duże możliwości wymiany.
Niemal każdy komputer można rozbudować i wzbogacać dodatkowymi urządzeniami.
Pamiętać należy jednak, iż zanim zdejmiemy obudowę naszego komputera w celach
bezpieczeństwa zawsze należy odłączyć go od prądu.
Zanim przejdziemy do omawiania wewnętrznej budowy
komputera, zajmiemy się jego elementami zewnętrznymi. Stałym elementem jest
włącznik powodujący doprowadzenie prądu i diody informujące nas o aktualnym
stanie komputera. Sygnalizują one czy komputer jest obecnie włączony, czy dysk
twardy jest obecnie zajęty, czy też nie. Dodatkowe elementy to napęd dyskietek
służący do instalowania oprogramowania na twardym dysku lub zapisywania danych
na dyskietkach, umożliwiając w ten sposób korzystanie z nich na innych
komputerach oraz napęd dysków CD-ROM. Na jednym krążku CD-ROM mogą znaleźć się
ogromne ilości danych, ale również zapisanych obrazków, filmów wideo czy
ścieżek z nagraną muzyką. W przypadku omawianych płyt możliwy jest wyłącznie
odczyt danych.
Obecnie zajmiemy się omówieniem wewnętrznej budowy
standardowego komputera. Cała elektronika komputera znajduje się na płycie głównej. Obok procesora najważniejszym elementem jest
tu BIOS (basic input/output system). Jest to układ troszczący się o prawidłowe
współdziałanie wszystkich komponentów systemu. Posiada on specjalny program
zawierający polecenia, które komputer musi zawsze wykonać w pierwszej
kolejności, tuż po uruchomieniu. Jedno z nich nakazuje załadowanie systemu z
dysku twardego. Następnie BIOS tłumaczy sygnały wysyłane przez zainstalowane
urządzenia wejścia/wyjścia, takie jak klawiatura, na rozkazu zrozumiałe dla
procesora. Dopiero wówczas ten ostatni będzie mógł je wykonać. Procesor to serce każdego komputera. To właśnie on zajmuje
się wykonywaniem uruchomionych programów i przetwarzaniem danych. Ponieważ
podczas pracy jego temperatura znacznie wzrasta, najczęściej wyposażony jest w
wiatraczek. Procesor wygląda jak poduszka na igły pełna metalowych nóżek. Jego
typ można rozpoznać po oznaczeniach znajdujących się na jego obudowie.
Procesory charakteryzowane są również ze względu na wydajność, czyli szybkość,
z jaką są w stanie wykonywać zlecone im zadania. Miarą wydajności jest
częstotliwość pracy mierzona w megahercach (MHz). Najczęściej wyższa
częstotliwość oznacza szybszy procesor. Procesor może być także wyposażony w
dodatkowy układ wspomagający wykonywanie obliczeń tzw. koprocesor. Koprocesor
w całości wówczas przejmuje wykonywanie wszelkich skomplikowanych działań
matematycznych, odciążając w ten sposób główny układ procesora. Wszystkie
współczesne procesory mają wbudowaną taką jednostkę.
Kolejnym istotnym elementem z budowy komputera
jest pamięć operacyjna. Składa się ona z modułów RAM (random access memory). Komputer ładuje do niej
wszystkie dane i programy, z którymi właśnie pracuje. Pamięć operacyjna jest
tymczasowa - po wyłączeniu komputera wszystkie dane i programy, które się w
niej znajdowały, przepadają bezpowrotnie. Jej wielkość określona jest w
megabajtach (MB). Na płycie głównej znajdują się gniazda dla dodatkowych
modułów pamięci RAM. Po umieszczeniu w nich dodatkowych układów pamięci
natychmiast podniesie się wydajność naszego komputera.
Dość dużym elementem pod względem gabarytowym
wewnętrznej budowy komputera jest zasilacz. Jego główne zadanie to redukcja
napięcia wychodzącego z sieci, czyli 220 V do 5 i 12 V. Zasilanie o takim
właśnie napięciu jest potrzebne do pracy poszczególnych elementów
systemu.
Ważnym elementem jest twardy dysk. Właśnie na nim na dłuższy czas są zapisywane
wszystkie obrabiane dane i instalowane programy. Zapis dokonywany jest w tym
przypadku na magnetycznej powierzchni, podobnie jak na dyskietkach. Ich
głowica zapisująco-odczytujące znajdują się tuż nad powierzchnią magnetyczną i
jest w ciągłej gotowości do zapamiętywania lub udostępniania danych z dysku.
Pojemność dysków twardych określana jest w megabajtach (MB) lub gigabajtach
(GB).
Ostatnim z omawianych elementów będą gniazda kart
rozszerzających. Służą one do rozbudowy komputera. Można w nich umieszczać np.
kartę dźwiękową, sieciową, graficzną, modem i inne
urządzenia. Kartę rozszerzeń możemy samodzielnie zainstalować w komputerze.
Wystarczy, że odpowiednio umieścimy ją w wybranym gnieździe.
 |
rozwinięcie punktu piątego |
